Wybór odpowiedniego drewna na taras ogrodowy to kluczowa decyzja, która wpływa na trwałość, estetykę i koszty utrzymania całej konstrukcji. Najlepszymi gatunkami drewna na taras są te charakteryzujące się wysoką odpornością na wilgoć, grzyby, owady oraz uszkodzenia mechaniczne [1][2][3]. Obecnie popularne stają się rozwiązania takie jak drewno termotworzone oraz egzotyczne gatunki o wyjątkowej twardości, które łączą funkcjonalność z atrakcyjnym wyglądem [1][3].
Rodzime gatunki drewna idealne na tarasy
Modrzew syberyjski zajmuje czołowe miejsce wśród polecanych gatunków drewna tarasowego. Po prawidłowej impregnacji może służyć nawet do 30 lat [2]. Wyróżnia się niewielką liczbą sęków, wysoką odpornością na ścieranie oraz biodegradację, co czyni go doskonałym wyborem na wymagające warunki eksploatacji [2]. Jego struktura gwarantuje stabilność wymiarową, minimalizując ryzyko pękania i deformacji.
Modrzew europejski stanowi alternatywę dla wersji syberyjskiej, oferując trwałość do 15 lat przy systematycznej konserwacji i impregnacji [1][2][4]. Charakteryzuje się dobrymi właściwościami mechanicznymi oraz naturalną odpornością na działanie czynników atmosferycznych.
Gatunki takie jak sosna i świerk wymagają szczególnej uwagi podczas eksploatacji. Drewno rodzimych gatunków iglastu potrzebuje regularnej impregnacji olejami i środkami grzybobójczymi, aby zachować swoje właściwości użytkowe, szczególnie na otwartych tarasach [2]. Bez odpowiedniej ochrony szybko traci swoje walory estetyczne i funkcjonalne.
Dąb naturalny reprezentuje grupę drewna liściastego o wysokiej twardości i trwałości. Jego gęsta struktura zapewnia doskonałą odporność na obciążenia mechaniczne, a charakterystyczne usłojenie dodaje elegancji każdemu tarasowi [1][2][3].
Drewno termotworzone – nowoczesne rozwiązanie
Drewno termotworzone (termiczne) powstaje w procesie obróbki cieplnej, podczas której drewno podgrzewane jest do wysokiej temperatury bez dostępu tlenu [1]. Ta technologia znacznie wzmacnia strukturę materiału, poprawiając odporność na wilgoć oraz stabilność wymiarową, a dodatkowo nadaje atrakcyjny, ciemniejszy kolor [1].
Obróbka termiczna drewna podnosi znacząco jego odporność na wilgoć oraz poprawia stabilność wymiarową, często zmieniając naturalną barwę drewna na głębszą, ciemniejszą tonację [1]. Termojesion i dąb termo to popularne przykłady tego typu obróbki, które łączą trwałość z wyjątkową estetyką.
Proces termiczny eliminuje naturalne napięcia w drewnie, co przekłada się na mniejsze skłonności do pękania, wykrzywiania się czy puchnięcia pod wpływem zmiennej wilgotności. Dodatkowo, wysoka temperatura niszczy składniki odżywcze dla grzybów i owadów, zwiększając naturalną odporność biologiczną materiału.
Egzotyczne gatunki drewna o wyjątkowych właściwościach
Drewno egzotyczne charakteryzuje się nadzwyczajną twardością, odpornością na czynniki biologiczne oraz uszkodzenia mechaniczne, jednak wiąże się z wyższymi kosztami i mniejszą dostępnością [3]. Te gatunki reprezentują szczyt technologii naturalnej w dziedzinie materiałów tarasowych.
Drewno ipe wyróżnia się ekstremalną twardością – jest około 5 razy twardsze niż sosna i co najmniej dwukrotnie twardsze niż dąb [3]. Ta egzotyczna odmiana, pochodząca z Ameryki Południowej, zalicza się do najdroższych, ale również najpwytrzymalszych materiałów tarasowych dostępnych na rynku.
Bangkirai i jatoba to kolejne egzotyczne gatunki cenione za wyjątkową odporność na warunki atmosferyczne i długowieczność [1][2][3]. Ich naturalna struktura zawiera substancje olejiste, które chronią przed wilgocią i szkodnikami bez konieczności częstej impregnacji.
Egzotyczne gatunki drewna często posiadają naturalną odporność biologiczną, co oznacza, że nie wymagają intensywnej konserwacji chemicznej. Ich gęsta struktura i naturalne oleje chronią przed degradacją, czyniąc je praktycznie bezobsługowymi przez wiele lat eksploatacji.
Specjalne zastosowania i ograniczenia
Buk wykazuje ograniczoną odporność na wilgoć, co czyni go odpowiednim głównie na tarasy zadaszone [1][2]. W kontrolowanych warunkach, bez bezpośredniego narażenia na opady atmosferyczne, może służyć jako atrakcyjny materiał wykończeniowy o jasnej, jednorodnej barwie.
Wybór gatunku drewna powinien być dostosowany do konkretnych warunków eksploatacji. Tarasy otwarte wymagają materiałów o maksymalnej odporności na działanie wody, promieni UV oraz zmian temperaturowych, podczas gdy konstrukcje zadaszone mogą korzystać z szerszej gamy dostępnych opcji.
Warunki klimatyczne regionu znacząco wpływają na dobór odpowiedniego gatunku. W strefach o wysokiej wilgotności powietrza czy częstych opadach należy priorytetowo traktować odporność biologiczną, natomiast w regionach o dużych wahaniach temperaturowych kluczowa staje się stabilność wymiarowa.
Impregnacja i konserwacja drewna tarasowego
Trwałość tarasu drewnianego zależy w znacznym stopniu od jakości impregnacji, systematycznej konserwacji oraz prawidłowego montażu [1][2]. Nawet najodporniejsze gatunki wymagają odpowiedniej ochrony powierzchniowej, aby zachować swoje właściwości przez cały okres użytkowania.
Impregnacja penetrująca stanowi podstawę długoterminowej ochrony drewna. Środki olejowe wnikają głęboko w strukturę, tworząc barierę przeciw wilgoci oraz mikroorganizmom. Regularne odnawianie warstwy ochronnej, zazwyczaj co 2-3 lata, gwarantuje zachowanie pierwotnych właściwości materiału.
Konserwacja obejmuje również mechaniczne czyszczenie powierzchni z zanieczyszczeń, mchów czy glonów, które mogą przyspieszać procesy degradacyjne. Odpowiednie zabiegi pielęgnacyjne potrafią wydłużyć żywotność tarasu nawet o kilkanaście lat w porównaniu z materiałem pozostawionym bez opieki.
Jakość montażu bezpośrednio przekłada się na trwałość całej konstrukcji. Właściwe rozstawy podkonstrukcji, zapewnienie odpowiedniej wentylacji oraz zastosowanie odpornych na korozję elementów złącznych to fundamenty długowiecznego tarasu drewnianego.
Kryteria wyboru i współczesne trendy
Aktualnym trendem w budownictwie tarasowym jest wybór drewna termotworzonego oraz egzotycznych gatunków o wysokiej twardości i trwałości, które jednocześnie prezentują się estetycznie [1][3]. Nowoczesni inwestorzy poszukują rozwiązań łączących funkcjonalność z designem.
Podstawowe kryteria wyboru obejmują trwałość drewna, jego odporność biologiczną, twardość oraz pochodzenie – rozróżniając gatunki rodzime i egzotyczne [1][2][3]. Równie ważna jest stabilność wymiarowa, która minimalizuje ryzyko deformacji konstrukcji pod wpływem zmiennych warunków atmosferycznych.
Współczesne podejście do projektowania tarasów uwzględnia również aspekty ekologiczne. Certyfikowane drewno z odnawialnych źródeł oraz lokalni dostawcy zyskują na znaczeniu wśród świadomych konsumentów. Drewno rodzime często reprezentuje kompromis między jakością, ceną a odpowiedzialnością środowiskową.
Dobór gatunku drewna musi uwzględniać specyficzne warunki eksploatacji, w tym czy taras będzie zadaszony czy otwarty, narażony na intensywny ruch czy wykorzystywany sporadycznie [1][2]. Te czynniki determinują wymagania dotyczące odporności na wilgoć i biodegradację oraz konieczność impregnacji i konserwacji.
Inwestycja w wysokiej jakości drewno tarasowe przekłada się na długoterminowe oszczędności. Choć gatunki egzotyczne czy termotworzone wymagają większego nakładu finansowego na początku, ich trwałość i minimalne wymagania konserwacyjne często okazują się ekonomicznie uzasadnione w perspektywie wieloletniej eksploatacji.
Źródła:
[1] https://www.vidaron.pl/poradnik/jakie-drewno-na-taras-wybrac-10-polecanych-rodzajow
[2] https://skladydrzewne.pl/drewno-na-taras-jakie-wybrac-5-najlepszych-rodzajow-drewna-tarasowego/
[3] https://ogrodosfera.pl/blog/drewno-na-taras-jakie-wybrac
[4] https://www.merkurymarket.pl/porady-fachowcow/najlepsze-deski-na-balkon-i-taras-jakie-drewno-wybrac,2412.html
Specjalizujemy się w dostarczaniu sprawdzonych rozwiązań, które oszczędzają czas, pieniądze i nerwy podczas procesu budowlanego. Od wyboru fundamentów po wykończenia wnętrz – jesteśmy przewodnikiem dla wszystkich, którzy chcą budować mądrze i efektywnie.