Jak kopać studnię głębinową na własnej działce?

Studnia głębinowa jest jednym z najskuteczniejszych sposobów zapewnienia stałego dostępu do czystej wody na terenach prywatnych. W poniższym artykule przedstawiamy, jak kopać studnię głębinową na własnej działce, krok po kroku, z naciskiem na aspekty techniczne, prawne oraz praktyczne – zgodnie z najnowszą wiedzą branżową i przepisami.

Wybór i przygotowanie miejsca na studnię głębinową

Najważniejszym etapem jest wyznaczenie lokalizacji odwiertu. Miejsce powinno być oddalone od potencjalnych źródeł zanieczyszczenia, takich jak szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków czy miejsca składowania odpadów. Zgodnie z przepisami, minimalna odległość studni od źródeł zanieczyszczeń wynosi zwykle kilkadziesiąt metrów, co minimalizuje ryzyko skażenia ujęcia wody[2]. Przed rozpoczęciem prac warto przeanalizować mapy geologiczne lub skorzystać z usług specjalisty, by trafnie zlokalizować warstwę wodonośną. Niektóre osoby korzystają z radiestezji, jednak skuteczność tej metody nie jest potwierdzona naukowo[3].

Kolejnym krokiem jest przygotowanie terenu – dokładne oczyszczenie miejsca oraz wytyczenie osi studni, do czego niezbędny jest dokładny plan sytuacyjny obejmujący granice działki i pobliskie obiekty. W tym momencie sprawdza się także dostępność dojazdu dla ewentualnego ciężkiego sprzętu, jeśli planowane jest wiercenie mechaniczne.

Sprzęt i materiały potrzebne do budowy studni głębinowej

Podstawowe wyposażenie obejmuje wiertnicę – może być ręczna lub mechaniczna, w zależności od głębokości i warunków gruntowych. Do samodzielnego wiercenia wykorzystywana jest ręczna wiertnica, która składa się z rozwiertaka, zestawu wierteł o średnicach od 160 do 180 mm, przedłużek, liny i rączki[1].

Do wykonania obudowy otworu niezbędne są rury PCV o średnicy 110 mm (lub innych odpowiednich średnicach), wyposażone w filtry pozwalające na skuteczne oddzielanie nieczystości mechanicznych z pobieranej wody[1][2]. Rury te muszą być odpowiednio szczelne, by uniemożliwiać przeciekanie wód powierzchniowych. Dodatkowo, używa się żwiru do obsypki filtracyjnej wokół rur oraz korka służącego do uszczelnienia i zabezpieczenia studni od góry, co chroni ujęcie przed przedostaniem się zanieczyszczonej wody z powierzchni[2].

Nieodzownym elementem jest także pompa głębinowa – jej wybór powinien uwzględniać wymagania instalacji wodnej oraz głębokość odwiertu, by zagwarantować odpowiednie ciśnienie i stabilny pobór wody[3].

Etapy wiercenia i budowy studni głębinowej

Właściwy proces rozpoczyna się od wykonania otworu wiertniczego o większej średnicy (160–180 mm), co ułatwia dalszą instalację rur studziennych. Wiercenie odbywa się stopniowo, z wykorzystaniem przedłużek w miarę pogłębiania odwiertu, aż do trafienia na warstwę wodonośną[1]. Po osiągnięciu wilgotnych poziomów gruntowych kontynuuje się pracę, niekiedy zmniejszając średnicę wiertła w przypadku trudnych warunków geologicznych.

Kiedy natrafia się na poziom wodonośny o oczekiwanej wydajności, do otworu wprowadza się rury PCV z odpowiednim filtrem. Rury muszą być szczelne na połączeniach, by zapobiec zanieczyszczeniu wody. Przestrzeń między rurą a ścianami odwiertu wypełnia się warstwą żwiru filtracyjnego – taki zabieg poprawia czystość uzyskiwanej wody i stabilizuje konstrukcję studni[2].

Górna część studni zamykana jest szczelnym korkiem, co skutecznie ogranicza dopływ wód opadowych i innych możliwych zanieczyszczeń z powierzchni terenu[2].

Instalacja i uruchomienie pompy głębinowej

Po zakończeniu budowy mechanicznej oraz uszczelnieniu, do studni wprowadza się pompę głębinową, która jest kluczowa dla stałego poboru wody o odpowiednim ciśnieniu. Po instalacji pompy studnię należy przez pewien czas przepompowywać, by wypłukać drobiny gruntu i uzyskać zamierzoną jakość wody. Ten etap jest niezbędny także do dokładnego pomiaru wydajności studni – określa się, ile litrów wody można pozyskiwać w ciągu minuty lub godziny[2].

Testy wydajności są ważne dla oceny przydatności studni do zamierzonego celu. Dopiero po uzyskaniu czystej, nieskazitelnej wody i stabilnego poziomu lustra wody można uznać studnię za gotową do użytkowania.

Kluczowe wymagania prawne i praktyczne

Realizacja odwiertu musi być zgodna z aktualnymi przepisami prawa. Szczególny nacisk kładzie się na szczelność rur studziennych oraz przestrzeganie wymaganych odległości od innych ujęć wody oraz źródeł potencjalnego zanieczyszczenia[2]. Przepisowa odległość bywa ustalana indywidualnie dla każdej lokalizacji i należy ją sprawdzić w lokalnych urzędach. Konieczne jest również uwzględnienie przepisów dotyczących ochrony środowiska i uzyskanie wymaganych pozwoleń, jeśli zachodzi taka potrzeba. Ważnym aspektem jest także dokumentowanie wykonanych prac, co może być wymagane do odbioru studni przez odpowiednie służby.

Prawidłowy dobór lokalizacji, odpowiednia technika wiercenia i zastosowanie certyfikowanych materiałów bezpośrednio wpływają na trwałość, czystość oraz bezpieczeństwo użytkowanej studni. Samodzielne wykonanie studni może obniżyć koszty inwestycji, jednak wymaga wcześniejszego przygotowania i zdobycia praktycznej wiedzy z zakresu hydrogeologii oraz budownictwa wodnego[1].

Podsumowanie

Wykonanie studni głębinowej na własnej działce umożliwia stały i niezależny pobór wysokiej jakości wody. Proces ten obejmuje skrupulatny wybór miejsca zgodnie z przepisami, użycie właściwych materiałów, prawidłowe wykonanie odwiertu, szczelny montaż rur z filtrami, uszczelnienie oraz instalację pompy głębinowej i przeprowadzenie pomiarów wydajności[1][2][3]. Dostosowanie się do wytycznych technicznych i prawnych pozwala na uzyskanie bezpiecznego i trwałego ujęcia wody.

Źródła:

• [1] https://www.dostudni.pl/samodzielne-wiercenie-studni-jak-sie-za-to-zabrac,b193.html
• [2] https://panstudniarz.pl/studnia-glebinowa/studnia-glebinowa-krok-po-kroku
• [3] https://www.sklep-watermark.pl/wiercenie-studni-glebinowej-krok-po-kroku-poradnik
• [4] https://sklep-hydros.pl/blog/poradnik/Wiercenie-studni-krok-po-kroku.html